ترویج و آموزش کشاورزی

 به منظور بررسی سازگاری و پایداری عملکرد دانه و مقاومت به برخی از تنش های محیطی (خشکی و گرما) در ژنوتیپ های امید بخش گندم دوروم دیم, مطالعه ای طی دو سال زراعی (1380-1382) و در قالب 2 آزمایش مجزا در 3 منطقه از مناطق سردسیر دیم کشور (مراغه, سرارود و قاملو) اجرا شد. آزمایشات شامل 7 ژنوتیپ پیشرفته گندم دوروم به همراه یک رقم شاهد دوروم (زردک) و 3 رقم گندم نان )یک ژنوتیپ بومی, آذر 2 و سرداری( بود) جمعا 11 ژنوتیپ( که در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار انجام گردید. در آزمایش اول در هر سال و در هر منطقه تجزیه واریانس ساده عملکرد دانه انجام و در پایان سال دوم در هر منطقه تجزیه مرکب (دو ساله) و تجزیه مرکب نهایی 2) سال و 3 منطقه( انجام شد. برای تعیین لاین های پایدار از نظر عملکرد دانه از روش لین و بینز, ضریب تغییرات عملکرد (CV%) و روش رتبه بندی استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه مرکب 2) سال و 3 منطقه( نشان داد که اثرات ساده سال, منطقه, ژنوتیپ و اثرات متقابل سال × منطقه و سال × منطقه × ژنوتیپ بر عملکرد دانه از نظر آماری بسیار معنی دار (P≤0.01) بود. بیشترین عملکرد دانه مربوط به سال اول 1.880) تن در هکتار(, منطقه سرارود 2.640) تن در هکتار( بوده و پس از ارقام گندم نان آذر 2 با متوسط عملکرد 2.320 تن در هکتار و سرداری با 2.270 تن در هکتار, لاین شماره 4 (61-130.414-44//….) با متوسط عملکرد دانه 1.960 تن در هکتار بیشترین عملکرد دانه را در بین ژنوتیپ های دوروم داشت. بر اساس روش لین و بینز لاین های شماره 7, 6, 3 و 8 نسبت به ارقام گندم نان و شاهد دوروم پایدارتر بودند. براساس روش رتبه بندی تمامی ژنوتیپ های دوروم نسبت به شاهد (زردک) دارای R‾ کمتری بوده و حداقل انحراف معیار رتبه مربوط به لاین شما, ...ادامه مطلب